شرایط تخریب

(1) ممنوعیت پلاستیک

در چین،

تا سال 2022، مصرف محصولات پلاستیکی یکبار مصرف به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، محصولات جایگزین ترویج می شود و نسبت زباله های پلاستیکی که به عنوان منابع و انرژی استفاده می شود به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

تا سال 2025، اساساً یک سیستم مدیریتی برای تولید، گردش، مصرف، بازیافت و دفع محصولات پلاستیکی ایجاد خواهد شد، میزان زباله های پلاستیکی در محل های دفن زباله در شهرهای کلیدی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و آلودگی پلاستیک به طور موثر کنترل می شود.

در چین – در 10 آوریل 2020، استان هیلونگجیانگ شروع به درخواست نظرات در مورد استاندارد طبقه بندی زباله های خانگی شهری کرد.

روی A

1. تنزل

تحت تأثیر شرایط محیطی، پس از یک دوره زمانی معین و شامل یک یا چند مرحله، سازه دچار تغییرات قابل توجه و کاهش عملکرد (مانند یکپارچگی، جرم مولکولی نسبی، ساختار یا مقاومت مکانیکی) می شود.

2. تجزیه زیستی

تخریب ناشی از فعالیت های بیولوژیکی، به ویژه عمل آنزیم ها، تغییرات قابل توجهی در ساختار شیمیایی مواد ایجاد می کند.

از آنجایی که این ماده به تدریج توسط میکروارگانیسم ها یا ارگانیسم های خاصی به عنوان منبع غذایی تجزیه می شود، منجر به کاهش کیفیت، عملکرد، مانند کاهش عملکرد فیزیکی می شود و در نهایت باعث می شود که مواد به ترکیبات یا عناصر ساده تری مانند دی اکسید کربن (CO2) تجزیه شوند. ) یا/و متان (CH4)، آب (H2O) و نمکهای معدنی معدنی عناصر موجود در آن، و زیست توده جدید.

3. تجزیه بیولوژیکی هوازی نهایی

در شرایط هوازی، مواد در نهایت توسط میکروارگانیسم ها به دی اکسید کربن (CO2)، آب (H2O) و نمک های معدنی معدنی عناصر موجود در آن و زیست توده جدید تجزیه می شود.

4. تجزیه بی هوازی نهایی

در شرایط بدون اکسیژن، مواد در نهایت توسط میکروارگانیسم ها به دی اکسید کربن (CO2)، متان (CH4)، آب (H2O) و نمک های معدنی معدنی عناصر موجود در آن و زیست توده جدید تجزیه می شود.

5. ظرفیت تصفیه بیولوژیکی - درمان پذیری بیولوژیکی (قابلیت درمان بیولوژیکی)

پتانسیل مواد برای کمپوست شدن در شرایط هوازی یا هضم بیولوژیکی در شرایط بی هوازی.

6. زوال- زوال (وخامت)

تغییر دائمی در از دست دادن خواص فیزیکی که توسط پلاستیک ها به دلیل آسیب به ساختارهای خاص نشان داده می شود.

7. تجزیه

این ماده از نظر فیزیکی به قطعات بسیار ریز شکسته می شود.

8. کمپوست (کموست)

نرم کننده ارگانیک خاک که از تجزیه بیولوژیکی مخلوط به دست می آید. این مخلوط عمدتاً از بقایای گیاهی تشکیل شده است و گاهی اوقات حاوی برخی مواد آلی و برخی مواد معدنی نیز می باشد.

9. کمپوست سازی

یک روش تصفیه هوازی برای تولید کمپوست.

10. کمپوست پذیری-کمپوست پذیری

توانایی مواد برای تجزیه زیستی در طی فرآیند کمپوست.

در صورت اعلام قابلیت کمپوست، باید بیان شود که این ماده در سیستم کمپوست زیست تخریب پذیر و تجزیه پذیر است (همانطور که در روش تست استاندارد نشان داده شده است)، و در استفاده نهایی از کمپوست کاملاً زیست تخریب پذیر است. کمپوست باید استانداردهای کیفی مربوطه، مانند محتوای کم فلزات سنگین، عدم سمیت بیولوژیکی، و عدم وجود باقیمانده قابل تشخیص آشکار را داشته باشد.

11. پلاستیک تجزیه پذیر (پلاستیک تجزیه پذیر)

تحت شرایط محیطی مشخص شده، پس از یک دوره زمانی و شامل یک یا چند مرحله، ساختار شیمیایی ماده به طور قابل توجهی تغییر می کند و خواص خاصی (مانند یکپارچگی، جرم مولکولی، ساختار یا استحکام مکانیکی) از بین می رود و/یا پلاستیک. شکسته است. روش‌های تست استانداردی که می‌توانند تغییرات عملکرد را منعکس کنند، باید برای آزمایش استفاده شوند و دسته باید با توجه به حالت تخریب و چرخه استفاده تعیین شود.

پلاستیک های زیست تخریب پذیر را ببینید. پلاستیک های قابل کمپوست؛ پلاستیک های تجزیه پذیر حرارتی؛ پلاستیک های قابل تجزیه نور

12. پلاستیک زیست تخریب پذیر (پلاستیک زیست تخریب پذیر)

در شرایط طبیعی مانند خاک و/یا خاک شنی و/یا شرایط خاص مانند شرایط کمپوست یا شرایط هضم بی هوازی یا در سیالات کشت آبی، تخریب در اثر فعالیت میکروارگانیسم ها در طبیعت ایجاد می شود و در نهایت به طور کامل به دی اکسید کربن تجزیه می شود. CO2) یا/و متان (CH4)، آب (H2O) و نمک های معدنی معدنی عناصر موجود در آن، و همچنین پلاستیک های زیست توده جدید. 

ببینید: پلاستیک های تجزیه پذیر.

13. پلاستیک قابل تجزیه با حرارت و/یا اکسید (پلاستیک تجزیه پذیر با حرارت و/یا اکسید)

پلاستیک هایی که در اثر حرارت و/یا اکسیداسیون تجزیه می شوند.

ببینید: پلاستیک های تجزیه پذیر.

14. ورق پلاستیکی قابل تجزیه عکس (ورق پلاستیکی تجزیه پذیر عکس)

پلاستیک هایی که در اثر نور طبیعی خورشید تخریب می شوند.

ببینید: پلاستیک های تجزیه پذیر.

15. پلاستیک قابل کمپوست

پلاستیکی که می تواند در شرایط کمپوست در اثر فرآیند واکنش بیولوژیکی تجزیه و تجزیه شود و در نهایت به طور کامل به دی اکسید کربن (CO2)، آب (H2O) و نمک های معدنی معدنی عناصر موجود در آن و همچنین زیست توده جدید تجزیه شود. محتوای فلزات سنگین، تست سمیت، بقایای باقیمانده و غیره کمپوست نهایی باید الزامات استانداردهای مربوطه را برآورده کند.